نه کره و ژاپن، نه چین و هند - جعبه مهر

هیچ کدام تیمی نبودند که می شناختیم

هفته اول رقابت های جام ملت های آسیا در شرایطی به انتها رسید که ایرانی ها را به قهرمانی بیش از پیش امیدوار نموده است. حرفه ای تر اگر بخواهیم به هفته اول نگاه کنیم باید بگوییم، مدعیان قهرمانی، ضعیف تر از آن ظاهر شده اند که انتظارش را داشتیم و شاید همین موضوع ایران را یکی دو پله بالاتر از رقبایی قرار داده که مانع رسیدنش به قهرمانی می دانستیم. در مقابل البته رشد فنی تیم های ضعیف تر، رقابت هایی پایاپای تر و نزدیک تر را رقم زده که به زیبایی هرچه بیشتر تورنمنت منجر شده و نتیجه خوبی برای تصمیم کنفدارسیون فوتبال آسیا در جهت 24 تیمی شدن جام ملت ها به حساب می آید.

هفته اول رقابت های جام ملت های آسیا با کلکسیونی از شگفتی ها و نتایج عجیب و غریبی به انتها رسید که پیش از شروع مسابقات هیچکس حتی تصورش را هم نداشت. از تساوی امارات میزبان در بازی افتتاحیه و داوری پر حرف و حدیث این مسابقه بگیرید تا تصمیم شتاب زده دو تیم برای برکناری سرمربی خود، بعد از گذشت تنها یک هفته از شروع بازی ها. جام ملت های 2019 در واقع یک تورنمنت تمام آسیایی است با تمام ویژگی هایی که در قاره کهن می توان یافت.

غیرقابل پیش بینی بودن این جام اما از این جهت بیشتر قابل تأمل است که تیم های مدعی قهرمانی مثل کره جنوبی و ژاپن در نخستین بازی های خود نتوانستند فوتبالی را به نمایش بگذارند که از آن ها انتظار می رفت. در عوض تیم هایی چون هند و چین که شاید هیچکس تصوری از نوع فوتبال و توانای های فنی شان نداشت، آمدند و خیلی ها را هم هوادار خود کردند. هند در نخستین بازی خود با نتیجه حیرت انگیز 4 بر یک تایلند را شکست داد و در دومین بازی خود علی رغم بازی خوبی که به نمایش گذاشت و موقعیت های فراوانی که خلق کرد، در نهایت مسابقه را با نتیجه 2 بر صفر به امارات واگذار کرد. تیم فوتبال چین هم با نتیجه 2 بر یک قرقیزستان را شکست داده است.

شاید حتی بیراه نباشد اگر بگوییم، لااقل در هفته اول رقابت ها، هندی ها در کنار بازی خوب خود، با تماشاگرانی که به استادیوم کشاندند، یکی از عوامل اصلی در رونق بخشیدن به بازی ها بودند. مسابقاتی که اماراتی ها استقبال چندانی از آن نداشته اند و در بسیاری از بازی ها حتی سکوهای خالی استادیوم های زیبای امارات به شدت بحث برانگیز شده است. این دقیقاً همان موضوعی است که می تواند علی رغم همه انتقادهای اجرا شده، مسوولان برگزاری مسابقات را به حضور کشورهای پرجمعیتی چون هند و چین در تورنمنت های مختلف راغب کند.

تیم های ضعیف تر تورنمنت، با رشد قابل توجهی که از نظر فنی داشته اند، همچنین نشان داده اند که انتقادها به کنفدارسیون فوتبال آسیا بابت 24 تیمی کردن تورنمنت، چندان درست و منطقی نبوده است. این در حالی بود که خیلی ها تا پیش از این ورود تیم هایی مثل هند و چین را باعث کاهش سطح فنی رقابت ها می دانستند که حالا کاملاً عکس این نظر ثابت شده و تیم های بی نام و نشان تر موفق به خلق شگفتی های بیشتری شده اند.

درخشش تیم های بی نام و نشان تر در جام ملت ها به همان اندازه جلب توجه نموده که شگفت انگیز نبودن تیم های طراز اول آسیا! نگاهی به عملکرد تیم ها در هفته اول رقابت ها، نشان می دهد که تیم های برتر آسیا به جز ایران، نسبت به جام جهانی، رشد قابل توجهی نداشته اند. پیروزی یک بر صفر کره جنوبی مقابل فیلیپین و پیروزی 3 بر 2 ژاپن مقابل ترکمنستان، نتایجی نبود که از این دو مدعی قهرمانی انتظار داشته باشیم.

با اینکه انتظار می رفت تجربه حضور در جام جهانی، این تیم ها را با کیفیت فنی بالاتری راهی جام ملت های آسیا کند اما این اتفاق تا کنون رخ نداده است. اتفاقی که در تیم ملی فوتبال ایران افتاده و می تواند این پیشرفت و عملکرد فنی متفاوت را در بازی هایش دید. کره جنوبی و ژاپن اما انگار از این قافله عقب مانده اند و همانی هستند که بودند. با همان کیفیت بالا اما نه در حد و اندازه های تیمی که بخواهد قهرمان آسیا باشد.

به همین خاطر است که می توان گفت یکی از مهم ترین دستاوردهای هفته اول جام ملت ها، افزایش امید ایرانی ها برای رسیدن به آخرین مراحل این رقابت ها است. اینکه شاید خیلی ها دیگر کره جنوبی و ژاپن را آن رقبایی نمی دانند که سد محکمی باشند بر سر راه رسیدن به فینال و قهرمانی.

حتی اگر نخواهیم تا این اندازه هم بی رحمانه درباره قدرت های اول آسیا قضاوت کنیم، می توانیم بگوییم یکی از بهترین رقابت چندان هم نمی تواند سخت و نفس گیر باشد و روزنه های امیدی که برای قهرمانی وجود داشت، حالا پرنورتر و بیشتر از قبل وجود دارند.

البته هنوز برای قضاوت در این باره زود باشد و در هفته های آینده، هم قدرت های آسیایی بتوانند سطح بالاتری از فوتبال را به نمایش بگذارند و هم نقطه ضعف های تیم های سطح پایین تر، کم کم عیان گردد اما تا اینجای کار آنچه به نمایش در آمده تصویر قابل تأملی از فوتبال آسیاست و در عین حال می تواند ایران را برای رسیدن به فینال و حتی فتح جام امیدوار کند.