از جهنم آنفیلد تا چالش های کریس و لئو، حرکت یک ایرانی هم بود! - جعبه مهر

در این گزارش قصد داریم مروری کنیم بر مهم ترین اتفاقاتی که، یا به دلیل وجه غیر قابل پیش بینی فوتبال، خاص و قابل بیان است، و یا به دلیل مهم بودنش، آن را ذکر کردیم.

خداحافظی با یک نسل خاطره

کم کم داریم به دورانی نزدیک می شویم که ستاره های نسل قبلی، از فوتبال خداحافظی می نمایند؛ سال جاری هم مانند سال گذشته شاهد ترک مستطیل سبز توسط این بازیکنانِ درخشان بودیم.

کاسیاس و ژاوی دوتا از بازیکنان عظیمی هستند که اخیراً از جهانی فوتبال خداحافظی کردند؛ تلخ ترین شکل ترک فوتبال برای کاسیاس رقم خورد، ایکر مقدس به دلیل مشکل قلبی مجبور به خداحافظی از جهانی فوتبال شد. ژاوی هم دور از هیاهو و جایی که شاید هیچوقت فکرش را هم نمی کرد آنقدر نامش در آنجا تکرار گردد، از جهانی فوتبال خداحافظی کرد؛ ورزشگاه آزادی و ملاقات با پرسپولیس که اتفاقاً بازی تشریفاتی ای هم بود و با شکست او هم همراه شد، آخرین حضور این ستاره اسپانیایی و قهرمان جهان در مستطیل سبز بود. ژاوی هم اکنون سرمربی تیم فوتبال السد قطر است.

پیتر چک، آرین روبن، فرناندو تورس، رابین فن پرسی و ساموئل اتوئو از دیگر بازیکنانی بودند که در سالی که گذشت از فوتبال خداحافظی کردند.

وقتی آنفیلد بارسا را حذف کرد!

شاید بتوان این بازی را هیجان انگیز ترین جدال سال نامید؛ شاگردان یورگن کلوپ با سه گل در بازی رفت و در نیوکمپ تنبیه شده بودند و تقریباً هیچکس امیدوار به حضور در فینال اروپا نبود.

هیچکس به جز یازده جنگجوی کلوپ و پنجاه و چهار هزار و هفتاد و چهار طرفداری که در آن فیلد بودند. آنها مثل همواره به بهترین شکل ممکن بارسا را عقب راندند و در نهایت عجیب ترین نتیجه این فصل لیگ قهرمانان را رقم زدند.

لیورپول در این ملاقات فوق العاده، پیروز شد بارسا با تمام ستارگانش را چهار بر صفر شکست دهد و به فینال این رقابتها صعود کند. بدون تردید این برد بدون حضور آن پنجاه و خرده ای هزار طرفدار لیورپولی ممکن نبود.

رونالدو یک رکورد دیگر را هم شکست

او بی نظیر که نه، اما کم نظیر است؛ در 35 سالگی همچنان دو متر و چهل سانتری متر می پرد و در سطح اول فوتبال جهان در حال درخشش به بهترین شکل ممکن است.

رونالدو از ابتدای دوران حرفه ای خود در تیم های اسپورتینگ لیسبون، منچستریونایتد، رئال مادرید و یوونتوس حضور داشته است و به نظر نمی رسد که این تیم ایتالیایی آخرین تیمی باشد که CR7 در آن حضور دارد. فوق ستاره پرتغالی در 1000 ملاقاتی که به میدان رفته، پیروز به زدن 725 گل و دادن 221 پاس گل شده است. خودش گفته است محتمل است تا 40 سالگی فوتبال بازی کند و با این اوصاف بعید نیست روزی را ببینیم که به رکورد 2000 بازی برسد!

لئو و شروع یک چالش دیگر

همه او را یک شکسته خرده عظیم می نامیدند؛ مسی نامی بود که از سال 2012 تا 2019 تنها یک توپ طلا برده بود و تقریباً دیگر کسی امید به بازگشت ستاره 32 ساله آرژانتینی نداشت.

اما لئو در سال 2019 علیرغم شکست در فینال جام حذفی و تحقیر جلوی لیورپول، از نظر فردی سالی درخشان داشت و در نهایت هم بالاتر از ویرجیل فن دایک و کریس رونالدو، توپ طلای ششم خود را دریافت کرد. همین موضوع انگیزه فراوانی را برای رقیب دیرینه او یعنی کریس رونالدو ایجاد نموده است و بعید نیست باز هم شاهد رقابت تنگاتنگ این دو بازیکن باشیم.

وقتی فوتبال سیاسی می گردد

نمی توان گفت شما فوتبال دوست هستید اما مسئله ای هم با دخالت سیاست در این ورزش محبوب ندارید؛ فوتبال هرگز نتوانسته ارتباط مناسبی با سیاست برقرار کند و هیچکدام از فوتبال دوستان هم از این موضوع استقبال نمی نمایند.

سالی که گذشت را شاید بتوان سیاسی ترین دوران این دهه نامید. در سال 98 شاهد اتفاقاتی سیاسی بودیم که اتفاقاً فیفا هم بارها آنها را محکوم نموده است. یکی از زشت ترین این اتفاقات، مربوط به شادی گل بازیکنان تیم ملی ترکیه پس از گلزنی برابر آلبانی و فرانسه بود؛ این حرکت بازیکنان ترکیه در حمایت از اقدام نظامی این کشور علیه سوریه بود.

فیفا پیش از این سه بازیکن تیم ملی سوئیس را به دلیل شادی گل تحریک آمیزشان جریمه سنگینی نموده بود، اما این، تنها اتفاق سیاسی- فوتبالی، نبود؛ AFC و فیفا در اقدامی عجیب، تیم ملی ایران و تیم های ایرانی را به بهانه نبود امنیت کافی در کشور، از میزبانی برابر تیم های خارجی محروم کردند.

هرچند که این تصمیم چند روز بود عوض شد اما سایه تصمیمات سیاسی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا همچنان روی فوتبال هست.

از برگردان جهانبخش به چلسی تا گلزنی طارمی برابر پورتو

سالی که گذشت با اتفاقات تقریباً خوبی برای لژیونرهای فوتبالمان همراه بود. سردار آزمون با زنیت، در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا همان کاری را کرد که پیش از این با روستوف برابر بایرن مونیخ و اتلتیکومادرید انجام داده بود؛ گلزنی برابر لیون و بنفیکا.

در کنار سردار، علیرضا جهانبخش هم با اینکه سال فوق العاده ای را پشت سر نگذاشت اما، با گلزنی برابر چلسی و بورنموث، خودش را همچنان در سطح اول فوتبال انگلیس نگه داشت تا شاید سال آینده گراهام پاتر، سرمربی برایتون، به او فرصت بیشتری برای درخشش در لیگ جزیره بدهد.

اما بدون شک شاهکار لژیونرهای ما کسی نبود جز مهدی طارمی؛ او از الغرافه قطر با انتقالی عجیب به ریوآوه پرتغال پیوست و در عین ناباوری، سال جاری به به ثمر رساندن هشت گل، در رده سوم گلزنان لیگ پرتغال قرار گرفته است. درخشش او برابر پورتور و اسپورتینگ، از همین حالا همه ما را به رفتن طارمی از ریوآوه به یکی از تیم های عظیم لیگ پرتغال، امیدوار کرد.

البته در کنار این سه بازیکن لژیونرهای دیگری هم داشتیم که عملکرد نسبتاً مناسبی داشته اند که از جمله آنها مهرداد محمدی، رامین رضائیان و امیر عابدزاده هستند.

کلوپ بعد از 4 سال با لیورپول جام گرفت

شاید عجیب باشد اما لیورپولی که می بینید در حال قلع و قمع کردن یک به یک تیم های انگلیسی است، در چهار سال اول حضور یورگن کلوپ، پیروز به کسب هیچ جامی نشده بود و حالا به نوعی دارند مزد صبر خود را به بهترین شکل می گیرند. لیگ قهرمانان اروپا پاداش خوبی برای تیم آقای معمولی بود؛ مردی که بعید است حالا کسی به توانایی های فوق العاده او شک داشته باشد.

لیورپولی ها سال گذشته بعد از کام بک محشری که روبروی بارسا رقم زدند، به مصاف یکی دیگر از تیم های انگلیسی یعنی تاتنهام رفتند که در نهایت با پیروزی برابر این تیمِ سختکوش، اولین قهرمانی کلوپ در لیورپول را کسب کردند.

از مرگ دختر 9 ساله انریکه تا خداحافظی با الماس سیاه

اتفاقات تلخی را در این یکسال شاهدش بودیم که شاید موجب اندوه همهِ مردم جهان شد؛ حجم این اخبار و اتفاقات بد بسیار سال جاری بیشتر به چشم آمد. یکی از این اتفاقات تلخ، بدون تردید خبر مرگ دختر 9 ساله انریکه، سرمربی سابق بارسا و فعلی تیم ملی اسپانیا بود. سرطان میهایلوویچ سرمربی فعلی بولونیا هم یکی دیگر از این اتفاقات بدی بود که شاهدش بودیم.

اما هیچکدام از این اتفاقات ما و تمامی ورزش دوستان جهان را به اندازه کشته شدن کوبی برایانت، الماس سیاه رقابتهای NBA حیرت زده نکرد. برایانت که 41 سال داشت، بر اثر سقوط هلیکوپتر جان خود را به همراه دخترش، از دست داد.

تعلیق فوتبال در جهان به دلیل یک بیماری

هیچکس تصور چنین سرانجامِ نا امید نماینده ای در فوتبال جهان را نمی کرد؛ حالا همگان از احتمال لغو تمامی بازی ها صحبت می نمایند، احتمال به تعویق افتادن یورو 2020 وجود دارد و برخی از سرانجام فوتبال در اروپا و استراحت تیم ها تا شروع فصل آینده صحبت می نمایند. دلیل تمامی این حدس ها تنها یک مسئله است؛ بیماری ای عجیب و فراگیر به نام کرونا.

کرونا ابتدا از چین شیوع پیدا کرد و پس از آن رفته به رفته به کشورهای اروپایی نزدیک شد. ایتالیا اولین کشوری بود که تمام بازی های خود را ابتدا بدون تماشاگر و سپس لغو کرد.

حالا و کمتر از یک ماه، این بیماری تمامی لیگ های معتبر اروپایی و بعضاً غیر معتبر اروپایی را لغو نموده، لیگ قهرمانان، لیگ اروپا و همچنین تمامی بازی های محبت آمیز تیم های ملی نیز به تعویق افتاده است.

انتظار می رود تا روزهای آینده خبر به تعویق افتادن یک ساله جام ملت های اروپا و همچنین ادامه پیگیری بازی ها بعد از ریشه کن کردن این بیماری، رسانه ای گردد.