بازیگران مرد برنده اسکار در دهه گذشته و نقش های آن ها
به گزارش جعبه مهر، دهه دوم قرن بیست و یکم به انتها رسید و نوبت جمع بندی ها رسیده است. اسامی که در این یک دهه اخیر برنده جایزه اسکار شده اند وزن زیادی دارد. آن ها از نسل های مختلفی آمدند و شیوه های متفاوتی هم در بازیگری دارند. جف بریجز، لئوناردو دی کاپریو، کریستین بیل، دنیل دی لوئیس، ماتیو مک کاناهی و جی.کی سیمونز همگی در دهه دوم قرن بیست و یکم برنده جایزه اسکار شده اند. سال گذشته هم واکین فینیکس برای فیلم جوکر برنده اسکار شد.
کریستف والتز و ماهرشالا علی در طول این ده سال پیروز شده اند هر کدام دو جایزه اسکار (البته برای نقش مکمل) به خانه ببرند. والتز هر دو بار برای بازی در فیلم های کوئنتین تارانتینو جایزه را کسب کرده است. یک بار برای فیلم حرامزاده های بی آبرو و بار دیگر برای جانگوی رها شده از بند. ماهرشالا علی هم برای دو فیلم مهتاب بری جنکینز و کتاب مرجع پیتر فارلی جایزه را برده که هر دو فیلم درباره مبارزه با تبعیض نژادی بودند.
خیلی ها منتظر و نگران بازی فینیکس در نقش جوکر بودند. به هر حال این نقشی است که پیش تر هیث لجر فقید در فیلم شوالیه تاریکی خیلی خوب از پس آن برآمده بود و کسی تصور نمی کرد جوکر را بشود دوباره زنده کرد. با این حال جوکر فینیکس با رویکردی کاملا متفاوت پیروز شد. آن قدر متفاوت که حتی مقایسه بازی او با هیث لجر از اساس اشتباه است. جوکر داستان زندگی دلقکی به نام آرتور فلک را روایت می کرد و شرح این که چه طور فساد شهر گاتهام او را در خودش غرق می کند.
جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد هم سال گذشته به برد پیت رسید که در نقش کلیف بوث، یک بدلکار دهه شصتی هالیوود بازی درخشان، گرم و سهل و ممتنعی از خودش جلوی دوربین کوئنتین تارانتینو نشان داد و بعد از سال ها ستاره بودن بالاخره توانست به عنوان یک بازیگر هم اسکار را به خانه ببرد.
این فهرست هالیوود ریپورتر از همه بازیگران و نقش هایی است که در دهه گذشته برنده جایزه اسکار شدند.
جف بریجز
- فیلم: قلب دیوانه (Crazy Heart)
- اسکار 2010
- کارگردان: اسکات کوپر
جف بریجز اولین بار سال 1972 برای بازی در فیلم آخرین نمایش فیلم ساخته پیتر باگدانوویچ نامزد دریافت جایزه اسکار نقش مکمل شد. دومین نامزدی اسکارش را برای نقش مکمل فیلم رعد و برق ساخته مایکل چیمینو دو سال بعد کسب کرد. فیلمی که در آن با کلینت ایستوود همبازی بود. اولین نامزدی اش برای بازیگر نقش اصلی سال 1985 با فیلم استارمن بود و بعد از آن یک بار دیگر سال 2001 برای فیلم رقیب ساخته راد لوری دوباره نامزد دریافت اسکار نقش مکمل شد. سال 2010 بالاخره برای بازی در نقش یک خواننده موسیقی کانتری بزرگ به نام بد بلیک در فیلم قلب دیوانه به کارگردانی اسکات کوپر جایزه اسکار را گرفت. مگی جیلنهال در این فیلم همبازی او بود و او هم نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. بعد از اولین اسکارش جف بریجز باز هم برای بازی در فیلم های شهامت واقعی برادران کوئن و حتی اگر از آسمان سنگ ببارد دیوید مکنزی نامزد اسکار شده است.
همان سال اسکار بهترین بازیگر مکمل به کریستف والتز برای بازی در نقش یک افسر نازی در فیلم حرامزاده های بی آبرو کوئنتین تارانتینو رسید. فیلمی که نامزد چند جایزه مهم دیگر هم شد.
کالین فرث
- فیلم: سخنرانی پادشاه (Kings Speech)
- اسکار 2011
- کارگردان: تام هوپر
کالین فرث در فیلم هایی مثل بیمار انگلیسی، خاطرات بریجیت جونز، شکسپیر عاشق و درواقع عشق بازی کرده بود پیش از آن که برای نقش اصلی اش در فیلم مرد مجرد تام فورد نامزد دریافت جایزه اسکار شد. او سال بعد برای بازی در فیلم سخنرانی پادشاه تام هوپر اسکار را برد. فیلم علاوه بر اسکاری که برای فرث به ارمغان آورد برنده جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی و بهترین فیلم نامه به علاوه این که برای جئوفری راش هم نامزدی نقش مکمل را به همراه داشت. فرث در این فیلم نقش شاه جورج انگلستان را بازی می کرد. پادشاهی که زمان جنگ جهانی دوم بر تخت سلطنت نشسته بود و یک مشکل داشت. وقت هیجان لکنت زبانش زیاد می شد و حالا در آن شرایط باید برای سخنرانی تهییج کننده مردم خودش را آماده کند. فرث بعد از اولین اسکارش در فیلم هایی مثل مردان پادشاه: سرویس مخفی و بازگشت مری پاپینز و امسال 1917 ظاهر شد. فیلم هایی که به جز اثر سام مندس بقیه بیشتر فیلم هایی عامه پسند بودند.
آن سال کریستین بیل برای فیلم مبارز جایزه اسکار مکمل را گرفت.
ژان دوژاردن
- فیلم: آرتیست (The Artist)
- اسکار 2012
- کارگردان: میشل هازاناویشس
فیلمی صامت و موزیکال به فرمت سینمای کلاسیک با فیلم برداری سیاه و سفید که اسکار بهترین بازیگر مرد را برای بازیگر فرانسوی ژان دوژاردن به ارمغان آورد. فیلم برنده پنج اسکار شد از جمله بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین موسیقی و چندین نامزدی دیگر هم در بخش بازیگر زن مکمل برای بره نیس بژو و فیلم نامه به نامش ثبت شد. فیلم درباره یک بازیگر سینمای کلاسیک بود. ژان دوژاردن نقش یک ستاره خودشیفته سینما را در دوران صامت بازی می کرد که با یک رقصنده جوان رابطه برقرار می کند. بعد از آن دیگر شاهد بازی درخشانی از دوژاردن نبودیم.
کریستوفر پلامر همان سال برای فیلم تازه کارها برنده اسکار مکمل شد.
دنیل دی لوئیس
- فیلم: لینکلن (Lincoln)
- اسکار 2013
- کارگردان: استیون اسپیلبرگ
دنیل دی لوئیس از آن بازیگرهایی است که نیازی به معرفی ندارد. فیلم لینکلن سومین اسکار دی لوئیس را برایش به ارمغان آورد و او در کنار بازیگران تاریخ سازی مثل مریل استرپ و جک نیکلسون و اینگرید برگمن و والتر برانن قرار گرفت که هر کدام سه اسکار در کارنامه شان داشتند. اولین اسکار را سال 1990 برای فیلم پای چپ من جیم شرایدن گرفت و بعد از آن هم برای فیلم هایی مثل دار و دسته نیویورکی ها نامزد دریافت اسکار شد. دومین اسکارش را سال 2008 برای فیلم خون به پا خواهد شد پل توماس اندرسون گرفت. در فیلم اسپیلبرگ او نقش لینکلن را بعد از جنگ داخلی آمریکا بازی می کند. زمان سختی برای لینکلن که می خواهد قانون آزادی برده ها را به مجلس ببرد. دی لوئیس با استفاده از عکس های به جا مانده از لینکلن سعی کرد میمیک صورت او و حتی حرکاتش موقع سخنرانی را تقلید کند.
سال درخشانی بود چون اسکار مکمل را هم کریستف والتز جانگوی رها شده از بند گرفت.
ماتیو مک کاناهی
- فیلم: باشگاه خریداران دالاس (Dallas Buyers Club)
- اسکار 2014
- کارگردان: ژان مارک والی
ماتیو مک کاناهی با بازی در فیلم گیج و مبهوت ریچارد لینکلیتر کارنامه کاریش در سینما را آغاز کرد و با بازی در درام هایی مثل ماد کارش را توسعه داد. او در فیلم جان مارک والی نقش ران وودروف را بازی می کند. مردی که مبتلا به ایدز است و بعد از امتحان کردن چند داروی غیرقانونی روی خودش باشگاهی به نام خریداران دالاس را تأسیس می کند تا داروهایی را که روی خودش جواب داده به صورت غیرقانونی به دیگر مبتلایان ایدز بفروشد و پولی به جیب بزند. اما سازمان دارو و غذا هم بی کار نمی نشیند. اما ران راهی برای قانونی کردن باشگاه پیدا می کند.
آن سال گروه بازیگران باشگاه خریداران دالاس برنده بزرگ جوایز بودند. جرد لتو هم برای بازی در نقش مکمل همین فیلم جایزه اسکار را گرفت.
ادی ردمین
- فیلم: تئوری همه چیز (Theory of everything)
- اسکار 2015
- کارگردان: جیمز مارش
ردمین با فیلم هایی مثل چوپان خوب به هالیوود پا گذاشت و پیش از فیلم تئوری همه چیز هم نقش ماریوس را در فیلم موزیکال بینوایان تام هوپر بازی کرده بود. او در فیلم تئوری همه چیز نقش فیزیکدان مشهور استیفن هاوکینگ را بازی می کند. این فیزیک اخترشناس مشهور در دوران دانشکده عاشق دختری می شود و با او ازدواج می کند. هاوکینگ مشغول تحقیق روی سیاهچاله هاست اما فیزیکش دچار مشکل می شود. ماهیچه هایش ضعیف می شوند. او متوجه می شود که دچار بیماری ALS شده است و به زودی تمامی ماهیچه های بدنش از کار می افتد. با این حال او و همسرش بچه دار می شوند و هاوکینگ روی تئوری هایش کار می کند. ازدواجش دچار بحران هایی می شود اما همسرش حتی بعد از جدایی هم دوست او می ماند. نقش های بیوگرافیک همیشه توجه داوران اسکار را به خود جلب می کند.
اما برنده چشمگیر بازیگری آن سال جی.کی.سیمونز برای نقش مکمل فیلم ویپلش بود.
لئوناردو دی کاپریو
- فیلم: از گور برگشته (Revenant)
- اسکار 2016
- کارگردان: الخاندرو گونزالس ایناریتو
هر چند آقای فراستی معتقد بود خرس از دی کاپریو بهتر بازی کرده اما اعضای آکادمی اسکار با او هم عقیده نبودند. دی کاپریو البته سال ها قبل اولین نامزدی اسکارش را برای نقش مکمل در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را خورد؟ به کارگردانی لسه هالستروم کسب کرده بود. پیش از آن که با بازی در فیلم تایتانیک جیمز کامرون شهرت کسب کند. بعدتر برای مرحوم اسکورسیزی هم نامزد دریافت اسکار شد اما آن را کسب نکرد. در فیلم از گور برگشته نقش یک تاجر پوست خز را بازی می کند که در جنگل گرفتار می شود و باید برای بقای خودش حتی با حمله خرس هم دست و پنجه نرم کند.
اسکار مکمل آن سال به مارک رایلنس برای بازی در فیلم پل جاسوس ها ساخته استیون اسپیلبرگ رسید.
کیسی افلک
- فیلم: منچستر بای دی سی (Manchester by the sea)
- اسکار 2017
- کارگردان: کنت لونرگان
کیسی افلک در فیلم های اوشن، ویل هانتینگ خوب و چند فیلم دیگر ظاهر شده بود اما اولین نامزدی اسکارش را برای فیلم قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل به دست آورد. در فیلم کنت لونرگان افلک نقش مردی را بازی می کند که از شهر زادگاهش و زندگی بریده اما مجبور می شود سرپرستی برادرزاده اش را برعهده بگیرد و دوباره به آن شهر برشود. بازگشت او خاطرات تراژیک از دست دادن فرزندانش را برایش زنده می کند و کم کم یاد می گیرد که دوباره به زندگی برشود.
آن سال ماهرشالا علی برای بازی در فیلم مهتاب برنده جایزه نقش مکمل شد.
گری اولدمن
- فیلم: تاریک ترین ساعت (Darkest Hour)
- اسکار 2018
- کارگردان: جو رایت
بازیگری با کارنامه ای پربار که از دهه هشتاد آغاز می شود و بارها مورد توجه جوایز گلدن گلوب، امی و حتی اسکار برای فیلم بندزن، خیاط، سرباز، جاسوس سال 2012 قرار گرفته بود. اما اولین اسکارش را برای بازی در فیلم جو رایت برد. او در این فیلم نقش وینستون چرچیل سیاستمدار بزرگ تاریخ سینما را بازی می کند. گریم گری اولدمن او را به شدت شبیه چرچیل کرده و همین باعث شد که حتی او بیشتر در نقش چرچیل فرو برود. چرچیل اولدمن کاراکتر پیچیده ای دارد و یکی از جذاب ترین فیلم های بیوگرافیک این سال هاست. چرچیلی که در مقطع مهمی از تصمیم گیری واقع شده است.
سام راکول از سه بیلبورد خارج از ابینگ میزوری برنده جایزه نقش مکمل شد.
رامی مالک
- فیلم: بوهمین راپسودی (Bohemian Rhapsody)
- اسکار 2019
- کارگردان: برایان سینگر
رامی مالک را به خاطر شباهتش به فردی مرکوری برای بازی در این فیلم انتخاب کردند و منتقدان تحت تأثیر انرژی او قرار گرفتند. البته بسیاری هم معتقدند که کاراکتر مرکوری جذاب بوده و رامی مالک گاهی حتی بیش از اندازه در بازی اش اغراق کرده است. رامی مالک با سریال آقای روبات مشهور شده بود و در سینما در فیلم هایی مثل شبی در موزه بازی کرده بود و شهرت چندانی نداشت.
همان سال ماهرشالا علی برای بازی در نقش دکتر دان شرلی پیانیست آفریقایی-آمریکایی مشهور جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل را برد.
واکین فینیکس
- فیلم: جوکر (Joker)
- اسکار 2020
- کارگردان: تاد فیلیپس
برای انتخاب بازیگر نقش جوکر فراز و نشیب های زیادی طی شد. برادران وارنر دلشان می خواست لئوناردو دی کاپریو جوکر باشد. از آن جایی که مارتین اسکورسیزی جزو تهیه کنندگان جوکر بود آن ها فکر کردند از همکاری طولانی مدت اسکورسیزی با دی کاپریو استفاده کنند تا او را جلب پروژه کنند.
اما فیلیپس می گوید که از همان ابتدا فینیکس را برای این نقش مد نظر داشت. خودش می گوید: هدف این نبود که واکین فینیکس را به جهان کمیک بوک ها ببریم بلکه می خواستیم کمیک بوک ها را به جهان فینیکس بیاوریم.
فینیکس از آن بازی های از خود گذشته برای این نقش ارائه می دهد. به لحاظ روانی و فیزیکی به نظر می رسد که کاملا در نقش فرو رفته است. فرایند استحاله جوکر از یک دلقک بی آزار به آنارشیستی خطرناک فقط با بازی فینیکس است که معنا پیدا می کند. منتقدان بازی فینیکس را برگ برنده فیلم می دانند.
آرتور فلک نقش دلقکی را بازی می کند که به خاطر خنده های عصبیش از جانب بچه ها تمسخر می شود. روزی که برای شاد کردن بچه های بیمارستان می رود اشتباها اسلحه ای با خودش می برد و او را از کارش اخراج می کنند. فرایند فروپاشی عصبی او از آن لحظه آغاز می شود.
امسال هم نبرد سختی برای بهترین بازیگر مرد وجود دارد؛ گری اولدمن نقش هنری منکیه ویچ را هنرمندانه ایفا کرده و چادویک بوزمن هم طرفدار زیادی دارد. سطح بازی های بازیگران هر سال بالاتر می رود و رقابت اسکار هم دشوارتر می شود.
- 10 بازی برجسته بازیگران مرد سال 2020
منبع: دیجیکالا مگبانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما