ساعت ژنتیکی ای که پیری را کند می نماید و طول عمر سلولی را افزایش می دهد
به گزارش جعبه مهر، دانشمندان دانشگاه UC San Diego با استفاده از یک ساعت ژنتیکی نوسانی، راهی برای کند کردن بالقوه روند پیری سلولی پیدا نموده اند. در آزمایش ها، طول عمر سلول های مخمر با این روش به طور قابل توجهی بیشتر از سلول های بدون استفاده از این روزش تازه بود.
علائم آشنای پیری که همه ما از آن می ترسیم در سطح سلولی آغاز می گردد. هر یک از تریلیون ها سلول ما در طول عمر خود تحت یک آبشار تغییرات مولکولی قرار می گیرند و انواع مختلفی از آسیب ها را تحمل می نمایند تا اینکه به جایی برسند که دیگر به طور مؤثر عمل نتوانند عمل نمایند و از بین بروند. این امر منجر به کاهش سلامت مرتبط به خاطر افزایش سن می گردد، از چین و چروک و مو های خاکستری گرفته تا افزایش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها.
در یک مطالعه قبلی، تیم UC San Diego دریافته بودند که سلول ها به نظر می رسد به وسیله یکی از دو فرآیند خاص پیر می شوند و فقط وارد یکی از این مسیرها می شوند. این یک انتخاب تقریباً 50/50 است، حتی در بین سلول هایی از دودمان ژنتیکی مشابه در یک محیط هم این امر رخ می دهد. یک مسیر شامل کاهش پایداری DNA و دیگری کاهش می وکندری است که برای سلول ها انرژی فراوری می نماید. اما در هر صورت، نتیجه نهایی یکسان است - مرگ سلولی.
در تحقیق تازه، تیم روشی را برای کند کردن پیری سلولی با چرخاندن سلول ها در بین این دو فرآیند مختلف ایجاد کردند.ساده تر بگویم، اگر یک مسیر را مستقیم تا پایان دنبال کنید، سریعتر به مقصد نهایی خود (مرگ سلولی) خواهید رسید، اما با دویدن به جلو و عقب در این دو مسیر، زمان بسیار بیشتری طول خواهد کشید.
برای رسیدن به این هدف، محققان یک مدار تنظیم نماینده ژن مرکزی را دوباره سیم کشی کرد تا پیری سلول را کنترل می نماید. در شرایط معمول فقط یک کلید کار می نماید و یک سلول خاص را به یک مسیر خاص می فرستد، اما در این مورد محققان آن را به گونه ای تغییر دادند که بین دو کلید نوسان کند. این باعث می گردد که سلول به طور دوره ای از مسیری به مسیر دیگر فرستاده شوند و سرعت رسیدن به مقصد مرگ سلولی را کاهش دهد.
این تیم این مداخله را در سلول های مخمری آزمایش کردند و دریافتند که آن هایی که تحت کنترل یک نوسان گر ژن هستند، حدود 82 درصد بیشتر از سلول های مخمری که به طور طبیعی پیر می شوند، عمر می نمایند. دانشمندان می گویند که این قابل توجه ترین افزایش طول عمر نسبت به هر هر مداخله ژنتیکی یا شیمیایی ضد پیری قبلی بوده است.
البته، انسان ها سلول های مخمری نیستند، بنابراین هنوز راه زیادی تا جشن گرفتن هفتصدمین سالگرد خود به جای مانده است! اما این تیم اکنون در پی استفاده از این روش برای سلول های انسانی، از جمله سلول های بنیادی و نورون ها هستند.
این تحقیق در مجله Science منتشر شده.
منبع: یک پزشک