نظریه تازه؛ آب در قمر مشتری - جعبه مهر

یک نظریه حاکی از این است که اجزای پیچیده سازنده حیات ممکن است روی غبار میان سیاره ای ایجاد شده و سپس به عنوان بخشی از یک دنباله دار یا سیارک که به سطح برخورد نموده است، به زمین منتقل شده باشند.

همین اتفاق ممکن است برای هر بخش دیگری از منظومه شمسی اتفاق افتاده باشد؛ از جمله یکی از محتمل ترین مکان های دور از زمین برای این اتفاق، قمر یخی سیاره مشتری موسوم به اروپا(Europa) است.

پژوهشگران دانشگاه تگزاس در آستین(UT Austin)، یک مدل رایانه ای را برای مشاهده آنچه پس از برخورد یک دنباله دار یا سیارک به پوسته یخی اروپا اتفاق می افتد، ابداع کردند.

نتایج این آنالیز، جالب هستند زیرا نشان می دهند که یک دنباله دار برای برقراری تماس با اقیانوس زیر سطح مجبور نیست به پوسته یخی نفوذ کند. در واقع، این مدل نشان می دهد که اگر دنباله دار فقط از نیمی از یخ ها عبور کند، آب حاصل از ذوب برف در اثر برخورد، نهایتا در اقیانوس فرو خواهد رفت.

مارک هسه(Marc Hesse)، استاد دانشکده علوم زمین دانشگاه تگزاس در آستین و از پژوهشگران این پروژه گفت: این موضوع، احتمال وجود داشتن مواد شیمیایی لازم برای زندگی را افزایش می دهد.

این مدل در حال حاضر برای سایر اجرام یخی حاضر در منظومه شمسی اعمال خواهد شد که تصور می گردد اقیانوسی از آب مایع را زیر پوسته های یخی خود پنهان نموده اند؛ از جمله قمرهای تایتان(Titan) که اخیرا تلسکوپ فضایی جیمز وب از آنها تصویربرداری نموده است و بعلاوه، قمر انسلادوس(Enceladus) سیاره زحل.

این پژوهش، در مجله Geophysical Research Letters به چاپ رسید.

227227