5 توصیه برای رفتار و ارتباط بهتر با نوجوانان

به گزارش جعبه مهر، نوجوانی، مرحله ای سخت و حساس است. اگر نوجوانی در خانه دارید؛ بهتر است بدانید که باید برای داشتن روابط بهتر با نوجوان خود، کوشش هایی کنید و گام هایی بردارید تا مشکل یا تنشی در خانه بین شما و او به وجود نیاید. ما در مجله خبرنگاران به سوال چگونه نوجوان خود را بهتر درک کنیم پاسخ داده ایم و سعی نموده ایم چند توصیه مؤثر برای رفتار و ارتباط بهتر با نوجوانان را به شما ارائه دهیم. در سرویس سبک زندگی همراه ما باشید.

توصیه هایی برای داشتن روابط بهتر با نوجوانان

نوجوان بودن سخت است؛ در نوجوانی همه چیز در حال تغییر است؛ دوستی ها، حجم درس، بدن فرد و احساس فرد نسبت به آن، اندازه کنترلی که در زندگی خود دارند و می خواهند که داشته باشند و همه این تغییرات یک باره اتفاق می افتد؛ با سرعتی که فرزندتان و خودتان قبلا هرگز تجربه نکرده اید.

اگر مثل بیشتر والدین استرالیایی هستید؛ یعنی در اوایل 30سالگی بچه دار شده اید یا خواهید داشت؛ فرزندداری شما با چالش های منحصربه فردی روبه رو می گردد، به ویژه در هنگامی که کودک تان دیگر بچه نیست؛ نوجوان است و بیشتر دلش می خواهد مثل بقیه عظیم ترها رویش حساب باز نمایند. همان طور که برای رفتار با کودک خردسالتان باید احتیاط کنید و اطلاعات مؤثری داشته باشید، درمورد فرزند نوجوانتان هم باید اطلاعاتی داشته باشید و برای بهترشدن رفتار و ارتباط بهتر با نوجوانان گام های مؤثری را بردارید.

بیشتر بخوانید:

1- با انتظارات خود آغاز کنید

اولین گام در داشتن رفتار و ارتباط بهتر با نوجوانان دور کردن استرس و معقول کردن انتظارات خودتان است. آن هولوندز (Anne Hollonds) مدیر انستیتوی مطالعات خانواده در استرالیاست. او می گوید تمام زندگی ما با تغییر مداوم مشخص می گردد. نه به وسیله موج ها یا فناوری، بلکه این تغییرات در درون خود ما و روابط مان است. بنابراین با توجه به شرایط شتاب زده زندگی خودمان، این غیرمنصفانه است که انتظار داشته باشیم نوجوانان ما همان افرادی باشند که قبل از هجوم نوجوانی بوده اند.

مطمئنا، یکی از عناصر دیگری که به استرس دوران نوجوانی فرزندتان می افزاید؛ این است که فرزندانتان با نوجوان شدن، مرحله به مرحله از شما دورتر می گردد. همان طور که خانم هالوندز، مشاور سابق کودک و خانواده می گوید: شاید والدین احساس می نمایند زمان برای یاری به نوجوانانشان محدود است. راهی منطقی برای کنار گذاشتن این وحشت، یادآوری دوستان و خانواده گسترده تری است که در طول زندگی به آنها نزدیک بوده اید. شما طی سال ها، گاهی دهه ها پیروز به پرورش این روابط شده اید؛ به درستی می توانید امیدوار باشید که این اتفاق درمورد نوجوانان شما هم همین طور باشد.

2- دیدگاه خود را تقویت کنید

از آنجا که بچه ها اکنون بیشتر تمایل دارند که برای مدت طولانی تری با والدین خود زندگی نمایند، همه فرصت بیشتری برای برقراری روابط قوی خانوادگی و اصلاح مهارت ها و تجربیات ایجادشده در سال های نوجوانی دارند. برای انجام پیروزیت آمیز این کار، خانم هالوندز پیشنهاد می نماید که مسائل خاص مهم یا نقاط عطف را کنار بگذارید و به جای آن، نگاه طولانی تری به روابط خود با نوجوانتان داشته باشید.

برای اطمینان یافتن از اینکه رابطه شما با فرزندانتان قوی است، اعتماد و پذیرش می تواند سال های بعدی عظیمسالی او را راحت تر کند، به نوجوان شما اجازه می دهد فضا را برای به اشتراک گذاشتن زندگیش با شما، ایمن ببیند و با خواست خودش این کار را انجام دهد. او می گوید: من فکر می کنم والدین به طور کلی باید محدودیت هایی را مشخص نمایند، مواردی را به نوجوانان خود بیاموزند؛ اما اول از همه، رابطه ای محکم با فرزندتان برقرار کنید.

بیشتر بخوانید:

3- برای او تأثیرگذار باشید؛ نه فردی کنترل گر

از همان سال های ابتدایی به اسم پدر و مادر، ما به کنترل امور عادت می کنیم. ما بچه هایمان را به کارهای روزمره وادار می کنیم و به نوبه خود، بچه های ما با یادگیری چگونگی شکل گیری مسائل، معمولا با پیروی از ما مسئله ای ندارند. اما بعد در دوران نوجوانی، آنها مسائل را رقم می زنند. یادگیری نحوه کنارآمدن با پدیده بلوغ، تقویت مسئولیت پذیری و بهبود مهارت های تصمیم گیری، از مراحل مهم رشد نوجوانان است. اما این رفتارها، نوجوانان را در راستا برخورد با والدین و ایجاد تنش قرار می دهد؛ خصوصا وقتی والدین فکر می نمایند که فرزندان باید بی چون و چرا از آنها اطاعت نمایند.

اگر کلیشه ها را کنار بگذاریم، حتی والدین هم به راحتی متوجه می شوند که در سال های نوجوانی فرزندشان، دیدگاه خود را به اسم سرپرست خانواده به چالش می کشند.

بنابراین، والدین چه نقشی باید بازی نمایند؟

خانم هالوندز پیشنهاد می نماید که خواسته های مربوط به اتفاقات را به اسم والدین کنار بگذارید و تنها به سادگی هماهنگ و کنجکاو باشید.

او می گوید: همواره مخاطب خوبی باشید.؛ بعلاوه پیشنهاد می نماید که ذهنیت رشد را در پیش بگیرید.

بیشتر بخوانید:

4- از ذهنیت رشد بهره ببرید

این روش که به وسیله استاد روانشناسی دانشگاه استنفورد (Stanford University)، دکتر کارول دوک (Dr Carol Dweck) پیشرفته است، حول ایده ای است که می توانیم ذهنیت های ایستا یا رشد را توسعه دهیم. اولی فرض می نماید که هیچ چیز تغییر نخواهد کرد؛ دیگری فرض می نماید که همه چیز تغییر خواهند کرد.

دکتر دوک این دو را به اسم یک جریان رفتاری ارائه می دهد. اگر بپذیریم تغییر ثابتی است که می توانیم از آن بیاموزیم، چالش هایی را پذیرفته و ادامه دهیم؛ بعلاوه با اطمینان می توانیم یاد بگیریم که حتی در صورت بروز مشکل، چطور با آنها کنار بیاییم.

نکته اصلی در این مفهوم، پذیرش انتقاد و مشاهده آنچه برای دیگران مفید است و بعلاوه تطبیق کوشش های ما تا زمانی است که با آن تغییر، حالمان خوب شد. این برای یک ذهنیت ثابت برعکس است.

بیشتر بخوانید:

به راحتی می توان فهمید که چگونه این امر می تواند درمورد فرزندپروری و داشتن روابط بهتر با نوجوانان اعمال گردد. اگر بپذیریم که همه افراد خانواده ما در حال تغییر هستند، می توانیم یاد بگیریم که چگونه با پشتیبانی از آنها و خودمان، به برترین شکل از آنها حمایت کنیم، بعلاوه با مشاهده و تحقیق درمورد آنچه که مؤثر است، می توانیم حمایت خود را بهتر نشان دهیم.

تحقیقات بین المللی هم این گفته ها را تأیید می نمایند. پروژه مؤسسه فناوری ماساچوست (Massachusetts Institute of Technology) در زمینه داشتن روابط بهتر با نوجوانان، بیش از 300 تحقیق درباره رشد نوجوانان را آنالیز کرد. تیم آنها دریافتند نقش اساسی والدین از کودکی تا نوجوانی بسیار اندک تغییر می نماید؛ آنچه می تواند و باید تغییر کند، راهکارهای اجرای این نقش است.

بنابراین شاید این یک نوجوان در برابر والدین نیست که در انزوا و به تنهایی تغییر می نماید؛ بلکه یک خانواده کامل در کنار هم تغییر می نمایند.

5- انرژی خود را راهنمایی کنید

ای. رای سیمپسون (A. Rae Simpson)، محقق دانشگاه ام آی تی (MIT) می گوید که آنالیز او نشان داده است: بسیاری از محققان، رشد انسان را یک فرایند مادام العمر می دانند و والدین در کنار نوجوان خود رشد می نمایند.

این گفته برای شما، به اسم والدین چه معنایی دارد؟

این گفته به معنای ادامه رابطه نزدیک با فرزند شماست. آنها را بپذیرید، آنها را دوست داشته باشید و به آنچه احتیاج دارند؛ قوانین، پشتیبانی یا خدمات بپردازید و سپس برای تحقق آن کوشش کنید. بنابراین، بر ایجاد روابط قوی تمرکز کنید، به صحبت های نوجوانان خود گوش فرا دهید و پاسخ های قانع نماینده ای را ارائه دهید. بخشی از پیروزیت در انجام این کار، این است که بفهمیم بچه ها چه چیزی را پشت سر می گذارند.

هنوز هم مسائلی وجود دارد، اما نظارت و کوشش شخص شما نه تنها باعث کنترل بیشتر سال های نوجوانی می گردد، بلکه فضای بیشتری را برای رابطه مثبت، حمایتی و محبت آمیزی که باید با بچه هایمان داشته باشیم، باقی می گذارد. و هنگامی که همه چیز بیش ازحد طاقت فرسا احساس می گردد، به یاد داشته باشید که دیگر نباید منتظر خبر عالی باشید. آن هولوندز می گوید: فرزندان ما، ما را دوست دارند و آنها به ما یاری می نمایند.

منبع: abc