ناامیدی از داخل یا امید به ارشاد، اولین ریسک کمیته ملی المپیک

به گزارش جعبه مهر، خبرنگاران - گروه ورزش: در دنیای امروز ورزش پدیده ای اجتماعی تلقی می گردد که پیوندی بسیار محکم با فرهنگ دارد آنگونه که بسیاری از ارزش ها به وسیله ورزش تجلی پیدا می نماید و همین مسئله بیانگر اهمیت این پدیده در جامعه است.

ناامیدی از داخل یا امید به ارشاد، اولین ریسک کمیته ملی المپیک

ارتباط تنگاتنگ ورزش و فرهنگ به آن حدی است که می توانند بر هم تأثیر بگذارند آنگونه که وضعیت مناسب فرهنگی یکی از بهترین روش ها برای جذب و نگهداری ورزشکاران و مربیان و سوق پیدا کردن آنها به سمت کوشش بیشتر و مطلوب تر می گردد.

به همین دلیل است که برای حضور در رویدادهای بزرگ، مسائل فرهنگی در زمره اولویت های مدیران ورزش قرار می گیرد اگرچه برای المپیک 2020 توکیو، تصمیم گیری برای این اولویت به غیر ورزشی ها محول شده است.

خلاف جهت برای تقابل و تعامل فرهنگی در المپیک

در رویدادی مانند المپیک کشورهای مختلف با فرهنگ های گوناگون در یک دوره زمانی معین گردهم جمع می شوند. در این عرصه تعامل و تقابل فرهنگ ها می تواند صحنه های زیبایی را خلق کند. برای کشوری مانند ایران هم این موضوع فرصتی استثنایی است تا ضمن مقابله با هجمه های ضدفرهنگی، فرهنگ اصیل و غنی خود را هم به نمایش بگذارد.

برای این نمایش بزرگ در المپیک توکیو، سیدرضا صالحی امیری در اقدامی نوبرانه تمام فعالیت های فرهنگی کمیته ملی المپیک را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذار نموده تا ستاد تشکیل شده در این وزاتخانه، صفر تا 100 مسائل فرهنگی المپیک پیش رو را مدیریت و اجرا کند. پیش از این اما تمام باید و نبایدهای فرهنگی برای ادوار مختلف المپیک در ساختمان کمیته ملی المپیک و توسط مدیران همین ساختمان آنالیز و به پایان می رسید.

واگذاری فعالیت های فرهنگی المپیک به نهادی غیر؛ چرا و به چه دلیل؟!

به گزارش خبرنگاران، آنچه مسلم است وظیفه ذاتی کمیته ملی المپیک پرداختن به ورزش قهرمانی است با این حال صالحی امیری طی یک سال و نیمی که از مدیریتش در این کمیته می گذرد، به موازات این مهم به مقوله های فرهنگی هم پرداخته است. افتتاح موزه، پیگیری تاریخ شفاهی ورزش، تشکیل کمیسیون صلح و ورزش و … به تنهایی گویای نگاه ویژه صالحی امیری به فرهنگ و احیای آن در ورزش است.

تیر خلاص صالحی امیری با این نگاه ویژه که برخواسته از تحصیلات و پیشینه مدیریتی وی است، می توانست برای المپیک باشد که آن هم به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذار شده اما معین نیست چرا و دقیقاً به چه دلیل؟!

شاید پیشینه کمیته ملی المپیک و فعالیت های نصف و نیمه فرهنگی که در کاروان های المپیک اجرا شده بی تأثیر در این اقدام صالحی امیری نبوده است. به هر حال بر کسی پوشیده نیست که برای کاروان های گذشته المپیک، صحبت های فرهنگی جذابی مطرح می شد اما خروجی آن بعضاً نه تنها جذابیتی نداشت بلکه ضدفرهنگی هم بود.

اینکه بازیکنان والیبال ماندن در هتل، سلفی دریافت و نمایش آن در فضای مجازی را به حضور در افتتاحیه و رژه کاروان المپیک ریو ترجیح دادند یا حضور بدون آی دی کارت رئیس فدراسیون در دهکده بازی های آسیایی که ورود پلیس را موجب شد، نتیجه حرف های بدون عمل در زمینه فرهنگی بود.

به هر حال رفتار انسان ها برخواسته از فرهنگ و آموزش های آن است در حالی که کمیته فرهنگی کمیته ملی المپیک در این زمینه عملکرد منفعلی داشته است و این می تواند دلیلی بر تصمیم اخیر باشد. البته که احتمالاً سابقه مدیریت صالحی امیری در وزارت ارشاد و تعاملی که با بخش های مختلف آن دارد، بی ارتباط در مسئولیت دادن به این وزارتخانه برای المپیک نبوده تا اینگونه تمام تمرکز خود را به بحث قهرمانی المپیک معطوف کند اما بعید نیست فعالیت های صفر کمیته فرهنگی هم مزید بر علت شده باشد.

مدت زمان زیادی تا المپیک باقی نمانده اما تا پیش از واگذاری فعالیت های فرهنگی این رویداد، کمیته فرهنگی چه برنامه جامعی تدوین نموده بود؟ قاعدتاً پاسخی قانع کننده برای این پرسش نیست وگرنه شاید منطقی تر آن بود که ستاد فرهنگی داخل کمیته تشکیل می شد و از نمایندگان نهادهای مربوطه مانند صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت آموزش و پرورش و حتی همین وزارت ارشاد برای حضور در آن دعوت می شد نه اینکه ستاد جای دیگری باشد و کمیته یک نماینده در آن داشته باشد.

افشارزاده: اقدام کمیته ملی المپیک غیرقانونی نیست اما باید نظارت را داشته باشد

از جمله مدیران ورزشی درگیر با ادوار مختلف بازی های المپیک، بهرام افشارزاده است. وی که چند دوره سرپرست کاروان ایران در این بازی ها بود، در مصاحبه با خبرنگاران گفت: مسئولیت اعزام کاروان به المپیک به صورت کامل با کمیته ملی المپیک است، نسبت به اینکه رئیس کمیته تصمیم گرفته برای انجام بخشی از فعالیت های المپیکی از همکاری یک نهاد دیگر بهره ببرد، نقدی وارد نیست و غیرقانونی به حساب نمی آید.

وی توضیح داد: به هر حال وزارتی مانند ارشاد تجربه فعالیت های فرهنگی زیادی دارد، احتمالاً برای المپیک هم فضا و امکانات برای انجام فعالیت های فرهنگی در این وزارتخانه مهیاتر است که اینگونه تصمیم گرفته شده است.

دبیرکل پیشین کمیته ملی المپیک تاکید نمود: البته که کمیته ملی المپیک باید نظارت کامل را بر این فعالیت ها داشته باشد ضمن اینکه مدیران مربوطه در وزارت ارشاد را هم نسبت به منشور المپیک و قوانین بازی های المپیک مطلع کند تا تصمیمی خلاف آنها گرفته نگردد.

ریسکی که کمیته ملی المپیک کرد

طبق آنچه افشارزاده هم به آن تاکید دارد، همکاری با یک وزارتخانه دیگر در زمینه فرهنگی بلامانع است اما بهتر نبود کمیته ملی المپیک استارت این نوع همکاری را برای رویدادی کوچک تر مانند المپیک جوانان می زد که اتفاقاً مسائل فرهنگی در آن صندلی و اهمیت بالاتری هم دارد؟ شاید در این صورت شرایط و فضایی مهیا می شد تا از نتایج به دست آمده در آن المپیک به عنوان تضمینی برای ارائه برنامه فرهنگی بهتر در المپیک توکیو استفاده کرد. به هر حال المپیک رویدادی نیست که بتوان برای آن ریسک کرد اما مدیریت کمیته ملی المپیک این خطر را نموده و برای اولین بار بخشی از فعالیت های المپیکی حیطه وظایفش را واگذار نموده است.

باید و نبایدهای فرهنگی که باید رعایت گردد

برنامه های فرهنگی کاروان المپیک به شرکت یاری به توسعه فرهنگ و هنر وزارت ارشاد واگذار شده است. در نهایت هم عملکرد این شرکت و ستاد ویژه ای که تشکیل داده، درست یا غلط بودن این واگذاری را نشان می دهد اگرچه انجام کارهای فرهنگی هم ساده نخواهد بود البته اگر قرار باشد اصولی و قانونمند انجام گردد.

به هر حال بر خلاف آنچه مرسوم شده، کار فرهنگی برای میادین ورزشی صرفاً تهیه و توزیع پرچم و تی شرت میان طرفداران نیست، کار فرهنگی اصولی باید دقیقاً در ماه های قبل از رویدادی مانند المپیک انجام گردد تا در حین برگزاری آن شاهد ناهنجاری رفتاری، انحراف و کج روی های اخلاقی در بین ورزشکاران، مربیان و داوران و حتی چگونگی برخورد آنها با یکدیگر نباشیم.

اینکه بعضی ورزشکاران بدون دریافت مدال در یادها می مانند به خاطر رفتارهای خوب و جوانمردانه آنها است؛ ویژگی هایی که در کنار حفظ ذات اخلاق ورزشی، دوری از مواد نیروزا، تداوم دوستی کشورها و … شاخصه های مهمی از مسائل فرهنگی را تشکیل می دهد.

دیگر اینکه در جریان المپیک و در داخل دهکده، اجازه ای برای هنرنمایی های فرهنگی داده نمی گردد. ستاد تازه شکل گرفته با علم به این موضوع باید از حالا پیگیر برنامه های فرهنگی مورد نظرش باشد آنگونه که هیچ اتفاق و نتیجه ای در توکیو نتواند این برنامه ها را در سایه قرار دهد.

به هر حال در المپیک رقابت ورزشکاران و نتایج آنها اهمیت زیادی دارد و اگر به هر دلیلی نتایج توکیو طبق انتظارات رقم نخورد، می تواند فضا را به قدری سنگین کند که تمام برنامه های پیش بینی شده فرهنگی را کمرنگ کند مگر اینکه این برنامه ها از ماهیت و صلابت لازم برخوردار باشند.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 30 مرداد 1400 بروزرسانی: 30 مرداد 1400 گردآورنده: mehrbox.ir شناسه مطلب: 2116

به "ناامیدی از داخل یا امید به ارشاد، اولین ریسک کمیته ملی المپیک" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ناامیدی از داخل یا امید به ارشاد، اولین ریسک کمیته ملی المپیک"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید