اهمیت اتوبان های آلمان در جهان، گاز دهید و با بیشترین سرعت برانید - جعبه مهر

آثار، سازه و نشانه های کمی در آلمان وجود دارد که بیش از سیستم آزادراهی در این کشور معروف باشد. کلیسای جامع کلن که یکی معماری های شاخص و مشخص به سبک آلمان غربی و برج تلویزیونی در برلین که مشخصات آن با مهندسی دوران آلمان شرقی مطابقت دارند، از آثار معروف و مشهور این کشورند اما اتوبان های آلمانی (به معنای لغتی باند خودرو) از هر چیز آلمانی دیگر معروف تر است و سراسر این کشور را به هم متصل می کند.

سی ان ان در گزارشی به تاریخچه و حساسیت ساخت بزرگراه ها در آلمان پرداخته و از اهمیت بزرگراه های آلمانی و تاثیرگذاری آن در سطح جهان می گوید.

به گزارش خبرنگاران، در طول زمان اتوبان های آلمان از یک ساختار مفید ملی به یک نماد فرهنگی تبدیل و باعث خلق آثار هنری، آلبوم و کالا در سراسر جهان شده اند و راه خود را به تجارت و هنر باز کرده است.

اما چرا اتوبان های آلمانی افسانه اند و آلمانی های امروزی چه ارتباطی با اتوبان هایشان دارند؟ و آیا راندن با هر سرعتی در بزرگراه های آلمان واقعیت دارد؟

تاریخچه اتوبان سازی در آلمان

اول از همه بگوییم که نازیها مخترع اتوبان نیستند. ایده ساخت اولین بزرگراه های اتومبیل رو که شهرهای در حال گسترش آلمان را به هم وصل می کرد، پس از جنگ جهانی اول و در جمهوری پسا جنگ وایمار شکل گرفت.

براساس یک تعریف کوتاه و ویکی پدیایی، به نظام حکومتی آلمان طی سال های 1919 تا 1933 میلادی وایمار می گویند. جمهوری وایمار اصطلاحی است که کارشناسان و مورخان برای دوره تاریخی حدفاصل انتها جنگ جهانی اول تا روی کار آمدن حکومت نازی ها در آلمان خلق کرده اند.

اتوبان های آلمان بهشت خودروهای سریع

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

اولین مدل از جاده های بزرگ آلمانی پس از وصل کردن دو شهر کلن و بُن در سال 1932 تکمیل شد. این اتوبان امروزه و به عنوان بخشی از بزرگراه 555 در آلمان وجود دارد.

هیتلر یک سال بعد و پس از قدرت دریافت از اتوبان ساخته شده بین کلن و بن بهره برداری سیاسی کرد و فریتس تت مهندس آلمانی و از چهره های برجسته حزب نازی را به عنوان بازرس کل ساخت و ساز جاده ای آلمان برگزید تا شبکه اتوبانی آلمان را گسترش دهد.

-

تفاوت نگرش به بزرگراه ها در آلمان تقسیم شده آن زمان، همچنان در بخش های مختلف آلمان امروزی نیز ملموس است. شما در رانندگی خود متوجه بزرگراه های صاف و هموار غرب آلمان و تفاوت آن با اتوبان های بلوکی و پر دست انداز در بخش های شرقی آلمان خواهید شد.

-

تت یکی از افراد پشت پرده برنامه اشتغال زایی در پروپاگاندای (تبلیغات هماهنگ و جو سازی شده) نازی ها بود. براساس ادعای حزب نازی این برنامه در آن زمان به ریشه کن کردن بیکاری در آلمان کمک کرد. کارگران ساخت و ساز بزرگراه ها در کمپ های نزدیک به محل ساخت و ساز زندگی می کردند. بیشتر آنها داوطلب کار در این شرایط نبودند و بر اساس خدمات کار رایش به صورت اجباری به کار گرفته شدند. به این ترتیب نام بسکمک از آنها در لیست بیکاران قرار نمی گرفت.

اتوبان های اولیه آلمان: فرانکفورت تا مانهایم سال 1935/ عکس:Getty Images

در حوالی سال 1939 و آغاز جنگ جهانی دوم، نتایج واقعی گسترش بزرگراه ها بسیار ناچیز بود. بیشتر ساخت و سازها که به نیروهای کار اجباری و زندانیان کمپ ها متکی بود به دلیل جنگ و انتقال نیروها به بخش تولیدات نظامی و میدان های نبرد متوقف شد.

آلیس اتروپولسکی کارشناس تیم تحرک و عضو تیم بازاریابی محصولات در استارت آپ حمل و نقل عمومی door2door (درب به درب) در برلین می گوید: در هنگام آغاز جنگ بسکمک از کارگران بخش ساخت و ساز اتوبان ها به جنگ یا خطوط تولید وسایل مورد نیاز در جنگ منتقل شدند. به همین دلیل حضور کارگران کار اجباری در ساخت اتوبان های آلمانی اهمیت پیدا می کند.

استارت آپ فناورانه door2door یک بستر فناورانه را در اختیار شهرها و شرکت های عمومی قرار می دهد تا خدمات یا کالای مورد نظر خود را به عنوان بخشی از شبکه حمل و نقل عمومی جابه جا کنند.

اتروپولسکی کارشناس تیم تحرک استارت آپ door2door افزود: مسلما ساخت اتوبان ها در آن زمان در شرایط بسیار بدی اجرا شده است.

تا انتها سال 1942 و زمانی که شرایط جنگی به ضرر نازی ها تمام می شد، حدود 3800 کیلومتر از 20 هزار کیلومتری که قرار بود به اتوبان های آلمان اضافه شود، تکمیل شد. این نتیجه کاملا ناامیدکننده بود.

به عنوان یک کشور جدا شده، بزرگراه های آلمان شرقی و غربی جداگانه توسعه یافتند- هیتفلد برمن در هامبورگ/ عکس: Getty Images

تفاوت اتوبان های آلمان غربی و شرقی

پس از جنگ جهانی دوم و با آغاز برنامه توسعه در دهه 1950 میلادی، بیشتر بزرگراه های آلمان غربی بازسازی شد و مورد استفاده قرار دریافتد.

در دوران جنگ سرد، برخی از بخش های بزرگراهی به گونه ای طراحی شدند که در صورت تهاجم نیروهای اتحاد جماهیر شوروی به عنوان فرودگاه های موقت برای نیروهای متفقین عمل کنند.

در همین زمان در آلمان شرقی بزرگراه ها برای رفت و آمد نظامی و وسایل نقلیه دولتی توسعه می یافت.

تفاوت نگرش به بزرگراه ها در آلمان تقسیم شده آن زمان، همچنان در بخش های مختلف آلمان امروزی نیز ملموس است. شما در رانندگی خود متوجه بزرگراه های صاف و هموار غرب آلمان و تفاوت آن با اتوبان های بلوکی و پر دست انداز در بخش های شرقی آلمان خواهید شد.

بزرگراه های امروزی در آلمان

از سال 1953 به بزرگراه های آلمان Bundesautobahn (بوندس اتوبان) یا بزرگراه های فدرال می گویند. آلمان اینک بیش از 13 هزار کیلومتر اتوبان دارد که این کشور را به یکی از طولانی ترین و متراکم ترین سیستم های جاده ای جهان تبدیل کرده است. بیشتر بخش های آلمان دارای اتوبان های 2، 3 و 4 بانده در هر راستا است و اغلب آنها یک خط اضطراری دائمی دارند.

با اینکه برای بسکمک از آلمانی ها اتوبان یک منظره روزمره و و بسیار معمولی است، هنوز هم هستند کسانی که این پدیده آلمانی را تحسین می کنند.

امروزه اتوبان ها برای بسکمک حتی افراد خارج از آلمان نیز نماد آزادی در رانندگی است/ عکس:Shutterstock

کریستین بوش معمار ساکن کلن در این باره می گوید: همیشه تکنیک هایی وجود دارد که باعث چذابیت بصری در کاربران اتوبان می شود.

وی در باره یکی از این راهکارها افزود: ساخت اتوبان یک نمونه از هنر مهندسی است.

هزینه ساخت اتوبان در آلمان از مالیات پرداخت می شود. اتوبان ها از سوی دولت فدرال ساخته و کنترل می شوند و ربطی به مقاماتِ محلِ ساخت یا عبور اتوبان ندارند. دسترسی اتومبیل ها به بزرگراه های آلمان رایگان است اما پس از سال 2005 کامیون های باربری برای ورود به بزرگراه ها باید عوارض بپردازند.

اتوبان ها پلیس ویژه خود را دارند. پلیس اتوبان اغلب از خودروی پلیسِ بدونِ علامت استفاده می کند و این خودروها برای ثبت تخلفات مجهز به دوربین فیلم برداری هستند.

مجموعه تلویزیونی هشدار برای کبرا 11 با تمرکز بر کار گروهی پلیس بزرگراه منطقه راین- روهر آلمان ساخته شده است. در سال های گذشته بخش هایی از این مجموعه از تلویزیون ایران پخش شد.

زندگی در لاین سرعت

سرعت ماهیت اصلی بزرگراه در آلمان

محدودیت سرعت در کانادا، روسیه و آمریکا در ایالات مختلف متفاوت است

بسکمک از مردم فکر می کنند که در بزرگراه ها می توانند تا آخرین حد توان خودروی خود رانندگی کنند. این موضوع به شکل حیرت انگیزی در آلمان درست است. برای مثال در بخش هایی از اتوبان های A3 بین کلن و فرانکفورت- هیچ محدودیت سرعتی وجود ندارد و به رانندگان اجازه می دهد تا با تمام وجود پدال گاز را فشار دهند.

تام هنکس هنرپیشه آمریکایی در مورد تجربه خود در اتوبان های آلمان می گوید: وقتی سرعت سنج خودروی شما از 120 می گذرد و رقابت بی رحمانه آغاز می شود، نگران نباشید؛ دولت آلمان پشت شما است.

تاثیرگذاری اتوبان در فرهنگ

اتوبان های آلمان در عرصه فرهنگی نیز تاثیر گذاشته اند. این تاثیرگذاری با ترانه موسیقی اتوبان از آلبوم گروه کرافت ورک آغاز شد به رتبه 25 جدول 100 موسیقی پرفروش سال 1975 رسید.

این موسیقی همچنین بر نمود شخصیت های شرور فیلم کالت کلاسیک The Big Lebowski ساخته برادران کوئن در سال 1998 تاثیرگذار بود.

-

هزینه ساخت اتوبان در آلمان از مالیات پرداخت می شود. اتوبان ها از سوی دولت فدرال ساخته و کنترل می شوند و ربطی به مقاماتِ محلِ ساخت یا عبور اتوبان ندارند. دسترسی اتومبیل ها به بزرگراه های آلمان رایگان است اما پس از سال 2005 کامیون های باربری برای ورود به بزرگراه ها باید عوارض بپردازند.

-

فیلم کالت یا کالت کلاسیک به فیلمی اطلاق می شود که دنباله رو هایی خاص دارد و تنها گروه خاصی از مخاطبان و بدون استقبال عامه مردم شیفته آن هستند. این فیلم ها به خاطر گروه طرفداران وفادار و بافت و ساختار متفاوت خود شناخته می شوند. اغلب در باکس آفیس با شکست می خورند اما چند سال بعد نبوغ و زیبایی های آن ها عیان می شود.

برخی از رویکردهای تامل برانگیز در مورد تاثیرات فرهنگی اتوبان در آلمان وجود دارد. زمانی که در سال 2010 شهر روهر به عنوان پایتخت فرهنگی اروپا نام گذاری شد، بخش های پرترافیک بزرگراه A40 به دلیل ترافیک های گسترده و طولانی بسته شد. پس از آن 2 میلیون نفر در این بخش های تعطیل شده دوچرخه سواری کردند و دویدند یا از آن به عنوان محلی برای پیک نیک یا برگزاری کنسرت استفاده کردند.

اتوبان های آینده

آلمان تنها کشور اروپایی بدون محدودیت سرعت در اتوبان است و بحث در مورد اعمال محدودیت سرعت همیشه در سیاست های این کشور داغ بوده است. از دهه 1980 بحث در مورد تصویب قوانین محدود کننده سرعت در تمامی بزرگراه ها مطرح شده اما این صحبت ها در سال های اخیر به دلیل افزایش تولید CO2 در سرعت های بالا، افزایش و شدت یافته است.

بزرگراه های آلمان نیروی پلیس مخصوص خود را دارند/ عکس: Shutterstock

حزب سبز آلمان در سال 2019 تلاش کرد تا محدودیت سرعت 130 کیلومتر در ساعت برای خودروهای در حال حرکت در اتوبان های آلمان را تصویب کند اما این طرح تا کنون رد شده است.

محدودیت سرعت یا آزادی آن چالش دیگری در نشان دادن نقش بزرگراه ها در بحران آب و هوایی است. آیا راه آهن در آینده جایگزین بزرگراه های آلمان خواهد شد؟

در حال حاضر، سیاستمداران و عموم مردم در آلمان در مورد آینده اتوبان های مشهور کشورشان در حال بحث هستند و تصمیم محکمی نگرفته اند.

آندریاس شوور وزیر حمل و نقل آلمان به دنبال تغییر در اتوبان های این کشور است. او که به عنوان چهره ای جنجالی شناخته می شود، اخیراً در توییتی نوشت: اگر در روستا زندگی می کنید، به یک اتوبان نیاز خواهید داشت. این توییت باعث خشم مردم ساکن روستاها و مناطق حاشیه شهرها شده زیرا آنها یک سیستم حمل و نقل عمومی کارآمد را ترجیح می دهند. سبزهای آلمان در مقابل خواستار توقف سریع پروژه های توسعه بزرگراه ها در آلمان هستند. در سال گذشته ساخت اتوبان A49 و عبور آن از میان یک جنگل 300 ساله دنن رودر والد به مساحت 1,000 هکتار جنجال های زیادی به پا کرد و اعتراض و اعتصاب فعالان محیط زیست را برانگیخت.

با این حال به نظر می رسد با وجود آینده نامطمئن سیستم حمل و نقل در آلمان جایگاه آنها در این کشور مطمئن است.

مجله کامپیوتر: مجله کامپیوتر: هر چی در مورد تکنولوژی و کامپیوتر بخوای بدونی اینجا هست

تایلند: تایلند: سفر به کشور زیباییهای جنوب شرق آسیا، بانکوک، پوکت، پاتایا، سامویی، کرابی